Η διαφορά είναι τεράστια και ουσιαστικά είναι ότι το TIG λιώνει τα μέταλλα που πρόκειται να ενωθούν, ενώ το fillet brazed τα “κολλάει” με τη χρήση ενός κράματος μετάλλων με χαμηλότερο σημείο τήξης.
Αυτό, με τη σειρά του, χωρίζεται σε δύο τύπους, πλαίσιο με συνδέσεις και πλαίσιο χωρίς συνδέσεις
Μετά από αυτά, γεννιέται αυθόρμητα η ερώτηση του λάτρη του ποδηλάτου: Ποια από τις τρεις μεθόδους είναι η καλύτερη;
Ας αναλύσουμε τις διάφορες μεθόδους και ας βγάλουμε τα συμπεράσματα. Σήμερα, οι νέες κράματα χάλυβα έχουν εξαιρετικές αντοχές θραύσης, έτσι οι εταιρείες που παράγουν σωλήνες για χρήση σε ποδηλασία μπορούν να κατασκευάσουν σωλήνες με πολύ λεπτά τοιχώματα, λιγότερο από μισό χιλιοστό, και με κατάλληλες θερμικές επεξεργασίες μπορούν να αντέξουν σε υψηλές καταπονήσεις για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα (κάτι αδιανόητο με πλαίσια αλουμινίου ή άνθρακα).
Όπως είπαμε, το TIG πρέπει να λιώνει τα μέταλλα για να τα ενώσει, συνεπώς ανεβάζει τη θερμοκρασία πάνω από τους 1450 °C και, εν μέρει, αλλάζει την ισορροπία του μετάλλου και θεωρητικά το κάνει πιο εύθραυστο, στην πραγματικότητα, σε όλα τα πλαίσια συγκολλημένα με TIG, ανεξάρτητα από το είδος του υλικού (αλουμίνιο, χάλυβας, τιτάνιο), οι θραύσεις συμβαίνουν αμέσως μετά τη γραμμή συγκόλλησης.
θραύση πλαισίου λόγω της συγκόλλησης TIG
Το fillet brazed, όντας μια διαδικασία “κόλλησης”, δεν λιώνει τα μέταλλα που πρόκειται να ενωθούν, συνεπώς δεν αλλάζει την ισορροπία ή, τουλάχιστον, το κάνει σε πολύ μικρότερο βαθμό, αυτό εξαρτάται από το είδος του κράματος/υλικού που χρησιμοποιείται για την ένωση των σωλήνων.
Τα κράματα που χρησιμοποιούνται συνήθως περιέχουν ποσοστά αργύρου που κυμαίνονται από 5% (τα πιο κοινά) έως 60% αργύρου (τα λιγότερο κοινά), έτσι οι θερμοκρασίες κυμαίνονται από 850 °C έως 550 °C περίπου. Όσο υψηλότερο είναι το ποσοστό αργύρου, τόσο χαμηλότερη είναι η θερμοκρασία “κόλλησης”, συνεπώς λιγότερο άγχος στους σωλήνες αλλά περισσότερο άγχος στην τσέπη, καθώς είναι πολύ ακριβά.
Λίγοι τεχνίτες χρησιμοποιούν κράματα με 50-60% αργύρου και δημοσιεύουν τη μέθοδό τους με την περιγραφή “Silver Fillet Brazed”.
Συμπεραίνω με τα υπέρ και τα κατά.
Πλαίσιο με TIG
Υπέρ: ευκολία στην επεξεργασία, καθαρότητα, ελαφρότητα, ελευθερία στις γεωμετρίες.
Κατά: πιθανές θραύσεις με σωλήνες πολύ λεπτού πάχους.
Πλαίσιο με Fillet Brazed, χωρίς συνδέσεις
Υπέρ: πιο σκληρό από το TIG, δεν αλλάζει την ισορροπία των σωλήνων, ευχάριστο στην όψη (μοιάζει με μονοκόμματο), ελευθερία γεωμετριών όπως το TIG.
Κατά: αργή επεξεργασία, πιο ακριβό, λίγα γραμμάρια πιο βαρύ.
Πλαίσιο με Fillet Brazed, με συνδέσεις
Υπέρ: αδιαμφισβήτητη ρετρό γοητεία με κατεργασμένες και επιχρωμιωμένες συνδέσεις
Κατά: αργή επεξεργασία, πιο ακριβό, περιορισμένη επιλογή γωνιών.
